ZMIANA rady nadzorczej w szpitalu. Burmistrz powołał ŻONĘ RADNEGO

Żona radnego powiatowego Tomasza Śmietany – Monika Śmietana – została powołana do rady nadzorczej Szpitala Miejskiego w Miastku. Decyzję podjął burmistrz Miastka Jerzy Wójtowicz.

Nowa członkini rady na co dzień pracuje jako księgowa w Nadleśnictwie Dretyń. Jej mąż, Tomasz Śmietana, również jest leśnikiem zatrudnionym w tym samym nadleśnictwie. Ten rodzinno–zawodowy kontekst od razu uruchomił komentarze o polityczno–towarzyskim rozdawnictwie stanowisk.

Dotychczas w radzie nadzorczej zasiadali przewodniczący Aleksander Skrzypiński, sekretarz Alina Siuchnińska oraz Błażej Lepczyński. Cała trójka została odwołana.

::addons{"type":"only-with-us", "color":"black"}

W nowym składzie rady przewodniczącym został Paweł Pożdał, a obok niego zasiadają Tomasz Kościuczuk oraz Monika Śmietana. Jak podkreśla burmistrz, odchodzący członkowie nie otrzymali żadnych odpraw, a decyzja o zmianach ma charakter „czysto właścicielski”.

„KOALICJA ROZDAJE STANOWISKA”

Nominację żony radnego Śmietany krytykuje radny powiatowy Mariusz Łuczyk. Zastrzega, że nie zna osobiście Moniki Śmietany, ale sposób obsadzania rady uważa za polityczny sygnał.

– Nie znam pani Śmietany, więc nie chciałbym się wypowiadać na temat jej kompetencji. Pytanie jest inne – czy to wypada w przypadku żony radnego powiatowego? – zastanawia się radny Mariusz Łuczyk.

Zwraca uwagę, że formalnie szpital w Miastku jest spółką miejską, nie powiatową, ale jego zdaniem układ polityczny widać gołym okiem.

– Mamy koalicję rządzącą, która rozdaje stanowiska osobom z nią powiązanym. Pan Śmietana jest członkiem koalicji w powiecie, więc wcale się nie dziwię, że jego żona została członkiem rady nadzorczej – komentuje. – Mam tylko nadzieję, że ma kompetencje, żeby tę funkcję sprawować.

Łuczyk podnosi również wymiar finansowy tej nominacji.

– Słyszałem, że stawki zostały podniesione i mówi się o kilku tysiącach złotych miesięcznie. Jeśli pani Śmietana pracuje jako księgowa w nadleśnictwie, to „mieć, a nie mieć” dodatkowo takie wynagrodzenie robi różnicę – mówi radny, zastrzegając, że dokładnych kwot nie zna.

Na koniec szerzej ocenia sytuację w mieście i powiecie.

– Poza tą całą sytuacją mamy wciąż tę samą „degrengoladę, rozwalanie szpitala i oddawanie szkół do Bytowa”. To już typowa sprawa polityczno–samorządowa, w której decyzje kadrowe i majątkowe zapadają w wąskim gronie, a mieszkańcy i pracownicy dowiadują się o wszystkim na końcu – podsumowuje radny powiatowy.

BURMISTRZ: NASZA KOMPETENCJA

Burmistrz Jerzy Wójtowicz odpiera zarzuty o kontrowersyjny tryb zmian w radzie. Podkreśla, że decyzja o wymianie Rady Nadzorczej należy wyłącznie do właściciela spółki, czyli gminy Miastko, a sam proces nie jest wymierzony w obecną prezes czy personel szpitala.

Przypomina, że do tej pory w gremium zasiadali Aleksander Skrzypiński, Alina Siuchnińska i Błażej Lepczyński, którzy nie otrzymali żadnych odpraw.
Po zmianach przewodniczącym Rady Nadzorczej został Paweł Pożdał, a wraz z nim w radzie zasiadają Tomasz Kościuczuk i Monika Śmietana.

– W związku z wymianą Rady Nadzorczej nie są planowane zmiany w zarządzie szpitala – zastrzega Jerzy Wójtowicz i przekonuje, że chodzi o „normalną decyzję właścicielską”, a nie „czystkę” w kierownictwie.

ŚMIETANA: TO JEJ DECYZJA

Na zarzuty o polityczne tło nominacji odpowiada radny powiatowy Tomasz Śmietana, mąż Moniki Śmietany.

Radny przyznaje, że spodziewał się uszczypliwości, ale stanowczo odcina się od sugestii, że chodzi o układ dający mu dodatkowe wpływy w szpitalu.

– Nie będę wypowiadał się w imieniu mojej żony. To jest jej dorosła decyzja i nie zamierzam jej podważać – mówi Tomasz Śmietana. – To była propozycja, która padła ze strony gminy. To nie była moja inicjatywa, ani „załatwianie sobie” czegokolwiek.

Według radnego powołanie żony nie powinno być oceniane wyłącznie przez pryzmat lokalnych układanek.

– Nie odbieram tego jako politycznej zagrywki. Zwrócono się do osoby, co do której jest zaufanie, że rzetelnie się tym zajmie. Od lat mówiło się, że w radach nadzorczych są osoby „z zewnątrz”, niezwiązane ze szpitalem ani z Miastkiem. Teraz jest inaczej – podkreśla.

Dodaje, że – z tego co wie – propozycje trafiły do kilku osób, a ostateczną decyzję kadrową podjął burmistrz jako właściciel spółki. Pytany o możliwość rozmowy z nową członkinią rady, Śmietana na razie stawia sprawę ostrożnie.

– Chętnie przekażę kontakt, ale to ona musi zdecydować, czy i w jaki sposób będzie komentowała sytuację w szpitalu jako członkini rady nadzorczej – mówi radny.

„MAJSTROWANIE” ZASZKODZI SZPITALOWI

Zmiana rady nadzorczej to w wielu spółkach sygnał zagrożenia dla dotychczasowego zarządu. Prezes szpitala Alicja Łyżwińska zapewnia jednak, że na ten moment nie czuje się bezpośrednio zagrożona, choć nie ukrywa obaw o stabilność zespołu.

– Właściciel podjął decyzję o zmianie rady nadzorczej. Dla nas w szpitalu nic się nie zmienia, pracujemy dalej tak jak pracowaliśmy. Z tego co wiemy, zmian w szpitalu nie planuje się – mówi prezes Łyżwińska.

Dodaje jednak, że każda roszada w nadzorze jest sygnałem, który budzi niepokój wśród pracowników.

– Zmiana rady to zawsze jest jakiś sygnał, więc człowiek gdzieś z tyłu głowy ma takie myśli. Tego się najbardziej boję, że gdyby zaczęto majstrować przy najważniejszych osobach w zespole, mogłoby się wszystko sypnąć. Taka zmiana byłaby po prostu niedobra dla szpitala – podkreśla.

Prezes odnosi się również do komentarzy na temat sprawozdania finansowego szpitala.

– Sprawozdanie za 2024 rok bada biegły rewident. To jest dokument za okres, kiedy obecnego zarządu nie było. My również chcemy, żeby to sprawozdanie zostało rzetelnie sprawdzone i zatwierdzone. To nie jest zaniedbanie z naszej strony, tylko przedłużająca się procedura. KRS został o tym poinformowany i tutaj wszystko jest w porządku. Tak się zdarza w firmach – wyjaśnia prezes szpitala.

W efekcie jedna decyzja kadrowa – powołanie żony radnego do Rady Nadzorczej miejskiego szpitala – otworzyła w Miastku dużo szerszą dyskusję: o politycznym rozdawnictwie stanowisk, pieniądzach, realnym wpływie rady na przyszłość szpitala i granicy między „zaufaniem do swoich ludzi” a klasycznym nepotyzmem.

[ZT]17025[/ZT]